ppłk Alfons Faściszewski
„Konar”
12 XII 1901 – 29 I 1944
Alfons Faściszewski urodził się 12 grudnia 1901 r. w Stryju, w rodzinie urzędniczej. W 1918r. przerywa naukę w szkole średniej i zaciąga się do Wojska Polskiego. Służy w łączności, w 3 Pułku Ułanów, z którym odbywa kampanię wojenną 1919-1920r. Bierze udział w zdobyciu Kijowa, a w 1920r. walczy na przedpolach Lwowa. Po zakończeniu wojny kończy szkołę średnią i podejmuje pracę nauczyciela. Uczy w szkołach powszechnych w Żabciu, Bałtowie, Żyrzynie, a od 1938r. obejmuje posadę kierownika szkoły w Końskowoli. W tymże roku kończy zaoczne studia pedagogiczne w Instytucie Nauczycielskim w Warszawie.
Z chwilą nastania okupacji jest jednym z inicjatorów konspiracji w powiecie puławskim. Początkowo tworzy ją samorzutnie podejmując działania zmierzające do nawiązania kontaktów z osobami zagrożonymi jak on i jednocześnie gotowymi do podjęcia działań konspiracyjnych i walki zbrojnej z Niemcami. Do grupy pierwszych współpracowników „Konara” należą: Marian Sikora „Przepiórka”, Marian Warda „Polakowski’, Tadeusz Ruszczykowski „Brochwicz”. Jesienią 1939 r. w ramach Służby Zwycięstwa Polsce, a od 1940 r. Związku Walki Zbrojnej, dochodzi do zaprzysiężenia pierwszych konspiracyjnych „piątek” z terenu gmin Żyrzyn, Końskowola, Kurów, Dęblin.
W pierwszym okresie działań konspiratorzy realizują działania informacyjno-propagandowe, szkoleniowe i małej dywersji, jednocześnie prowadząc akcję zbierania broni. W tym też okresie Alfons Faściszewski redaguje pismo konspiracyjne „Wisła”.
W 1940 r. nawiązuje kontakt z KG ZWZ i zaczyna organizować Związek Odwetu. Pełni funkcję kierownika referatu ZO w okręgu lubelskim. Po utworzeniu Kedywu zostaje zastępcą szefa tej organizacji w woj. lubelskim.
Od kwietnia 1942 r. „Konar” jest poszukiwany przez gestapo, które ustala jego funkcję i wyznacza wysoką nagrodę za jego ujęcie. „Konar” nieustannie zmienia miejsca pobytu. Współredaguje, wydawane na maszynach drukarskich sprowadzonych potajemnie z Warszawy, pismo podziemne „Twierdza”. Po falach aresztowań osób podejrzanych o działalność konspiracyjną w 1943 r. przebywa w Lublinie gdzie nawiązuje kontakty z aresztowanym i organizuje pomoc materialną.
Alfons Faściszewski, odbywając inspekcję oddziałów Kedywu, działających na terenie powiatu łukowskiego, ginie wraz z adiutantem i przyjacielem Tadeuszem Ruszczykowskim „Brochwiczem”, 29 stycznia 1944 r. w Ernestynowie (pow. łukowski), zamordowany przez grupę AL, dowodzoną przez Rosjanina – Mikołaja Paramonowa „Dąbrowskiego”. Początkowo zostaje pochowany w Ernestynowie.
W dniu 22 kwietnia 1944 r. oddział „Przepiórki” – „Zagona” dokonuje ekshumacji i przenosi ciało „Konara” na cmentarz w Żyrzynie.
14 lutego 1944 r. generał „Bor” – Komorowski pośmiertnie awansuje „Konara” do stopnia podpułkownika, odznaczając go Orderem Virtuti Militari V klasy.
Opracowano na podstawie:
Aleksander Lewtak, „Ojczyźnie oddani – szkice z dziejów Armii Krajowej w gminie Końskowola”, Końskowola 2008, za wiedzą autora.